Tuesday, August 5, 2008

بحث مجلس افغانستان برسر زبان تدریس در دانشگاه

با عرض سلام و خسته نباشید. امروز سه شنبه 15 سرطان سال 1387 خورشیدی است و مصادف است به روز امتحان مضمون تاریخ دانشجویان دانشکده ژورنالیزم دانشگاه کابل. قرار برین بود تا با نظر اندازی اجمالی به اخبار به مطالعه دروس تاریخ آغاز نمایم اما بحث مجلس افغانستان بر سر زبان تدریس در دانشگاه توجه من را به خود جلب نمود و لازم دیدم چند سطری در مورد آن بنویسم. هرچند این نوشته در عدم همآهنگی با دیگر همصنفانم نوشته میشود بناً اگر اظهارات بعداً در مورد داشتند میتوانند آنرا برایم در بخش نظریات و یا بصورت شفاهی در دانشگاه در میان بگذارند.


مسئله زبان ها موضوع بحث بر انگیز در داخل افغانستان تشکیل شده است. متاسفانه این موضوع بیشتر روحیه سیاسی و آنهم در میان سیاستمداران دارند تا دانشجویان و افراد عادی جامعه. امروز تمامی صنوف دانشکده ژورنالیزم بجز از مضمون ادبیات پشتو همه به زبان دری تدریس میگردند. خوب عوامل آن مشخص است. نخست زبان مادری اکثریت اساتیذ ، زبانی که توسط آن تحصیل نموده و یا ماخذ ها را دریافت مینمایند. دوم اکثریت دانشجویان در دانشکده ها. سوم شیوایی و فصاحت زبان پارسی دری و آسانی در تکلم آن. این ها دلایلی اند که تمامی دانشجویان به آن انس گرفته و در فضای صمیمیت به آموزش رشته تحصیلی خود ادامه میدهند. اما دامن زدن به این بحث در شورای ملی چیزی جز ضیاع وقت دستگاه قانون گذار کشوری که ملیون ها تن در آن از عدم دسترسی به مراجع تحصیلی عالی رنج میبرند نمیباشد. کشوری که حلقات تروریستی در تبانی با سازمان های استخباراتی بیگانه هر روز کشتار ده ها تن از فرزندانش را زمینه سازی میکند. کشوری که در آن ابر بی ثباتی، اختطاف، ترور و وحشت سایه افگنده است و اتباعش خود را مصئون احساس نمینمایند. در عوض تامل و تفکر روی رنج و آلام به تسلط زبانی میاندیشند. کشوری که عقده های فرهنگی در آن به حدی رسیده است که به واردات کتاب از کشور همزبان ایران محدودیت ها وضع مینماید. آخر این استبداد تا چند؟ آرزومندم نسل ما از کام این خودکامگی و استبداد فرهنگ ستیزی در امان ماند.





بحث مجلس افغانستان برسر زبان تدریس در دانشگاه

مجلس نمایندگان افغانستان روی مسوده قانون تحصیلات عالی بحث می کند
مجلس نمایندگان افغانستان تصویب کرده است که تدریس در دانشگاه های این کشور به زبان اکثریت دانشجویان حاضر در هر صنف صورت گیرد.
این موضوع در جریان بحث اعضای مجلس نمایندگان افغانستان (ولسی جرگه) بر روی پیش‌نویس قانون تحصیلات عالی این کشور به تصویب رسید.
هرچند شماری از نمایندگان مجلس تاکید کردند که هر استاد دانشگاه باید توانایی تدریس به هر دو زبان رسمی کشور (فارسی دری و پشتو) را داشته باشد اما این موضوع به تصویب اکثریت نرسید.
در پیش‌نویس قانون تحصیلات عالی افغانستان همچنین آمده است که هر استاد دانشگاه در کنار تکلم به زبان مادری، حداقل به یک زبان خارجی نیز باید تسلط داشته باشد.
برخی از اعضای مجلس نمایندگان استدلال کردند که در بسیاری از دانشگاه ها، تدریس به یکی از زبان های رسمی صورت می گیرد و این موضوع برای گویش‌وران زبانهای دیگر مشکلاتی را به بار می آورد.


دانشگاه و پوهنتون
هرچند پیش‌نویس قانون تحصیلات عالی حدود سه ماه پیش به مجلس نمایندگان فرستاده شد اما در این پیش‌نویس ماده های جنجالی وجود دارد که هنوز برخی از کمیسون ها روی آن کار می کنند.
این پیش‌نویس در ۹ فصل و ۶۴ ماده از جانب دولت به مجلس فرستاده شده و در مجلس نمایندگان روی بسیاری از ماده های آن بحث های داغی صورت گرفت.
ماده ۹ این قانون که در کنار واژه پشتوی پوهنتون، واژه فارسی دانشگاه را ذکر کرده به یکی از ماده های جنجالی در مجلس نمایندگان پیش از تعطیلات تابستانی تبدیل شده بود.
مجلس تصمیم گرفت که این ماده برای بحث های بیشتر به شماری از کمیسون ها فرستاده شود و پس از آن در جلسه عمومی مجلس روی آن بحث صورت گیرد.
ولی نتیجه کار کمیسیونها در این مورد تاکنون به جلسه عمومی فرستاده نشده است.













No comments: