رسانه ها و رسانه ی برتر
قرن بیستم بر سه محور قدرت نظامی مبتنی بر بم اتوم، اقتصاد مبتنی بر بازار آزاد، فرهنگ مبتنی بر لیبرال دموکراسی استوار بود. ارتباطات مبتنی بر رسانه های فراگیر، دیانت مبتنی بر ارزش های انسان محور و توسعه پایدار مبتنی بر جهان سازی، سه محور قرن بیست و یکم اند.
محور یابی جهانی زائیده اتاق های فکری قدرت های کلیدی میباشد. این قدرت ها متشکل از کشورهای اند که امروزه حیطه فعالیت های خود را به این مسائل از قبل تهداب گذاری نموده و یا به عنوانی آنرا در سطور از فرهنگ توسعه کشور خود جا داده اند. چون محور قرن بیست و یکم پس از یک ردۀ طولانی تحولات اثر گذار تاریخی، انقلابات فرهنگی و علمی روی داده است. بناً بازهم کشورهای ردۀ اول و توسعه یافته، پیش از دیگران سرمایه گذاری چشم گیری در حوزه رسانه های فراگیر را به لایه های قدرت پیشنهاد کردند.
بهتر است اکنون اندکی روی رسانه تمرکز نماییم، چنانچه رسانه را قبلاً تعریف نموده اند رسانه در مفهوم ارتباطی آن عاملی است که میتواند پیامی را به مخاطب انتقال دهد. این عامل از شکل های ابتدایی نمادین آغاز می شود و در جامعه مدرن به شکلی نهادمند، تحت عنوان رسانه های تصویری، شنیداری و مطبوعات تعریف میگردد.
رسانه های مدرن به لحاظ سرعت بخشی به چرخه گردش اطلاعات و بهبود آگاهی عمومی از جریان های روزانه زندگی بشری، با اقبال بالایی از سوی جامعه رو به رو می شوند. بنابراین توجیهی منطقی به نظر میرسید که در حفظ و استفاده و هستی این رسانه ها شکی وجود نداشته باشد. بشر امروز مجبور است خود را به سیستم رسانه های مدرن متصل سازد. این تصمیم نه ارادی است، نه گزینشی. واقعیت بینی، یعنی آنچه زندگی فرهنگی بشر را تشکیل میدهد، به ناچار باید از مجرای رسانه ها خود را به فرد فرد جامعه بنمایاند.
ویژه گی های رسانه ی برتر باید در انتشار اخبار و رویداد ها از جامعیت، صحت، سرعت و دقت کافی برخوردار باشد. هر رسانه ای به طور عام برای موفقیت و برتر بودن باید رویکرد مخاطب گرا داشته باشد. البته در کنار توجه به مخاطب باید، زمینه های مانند آموزش، و فرهنگ سازی را برای عموم جامعه ایجاد کند. در واقع هر رسانه ای باید به اصول ومبانی خاصی معتقد باشد و بر مبنای آن و نه صرفاً سلایق مخاطبان حرکت کند. زمانی، رسانه ای برتر به شمار میآید که بتواند اعتماد مخاطبان را به خود جلب کند، در حقیقت مخاطبان احساس کنند آن رسانه، با شفافیت و بدون جانب داری اخبار و رویداد ها را منتشر میکند: چنانچه رسانه های خبری، علاوه بر مخاطب گرایی، باید از سرعت، صحت و جامعیت و دقت خبری برخوردار باشند، همچنین مطبوعات نیز برای آن که از سرعت خبری غافل نباشند، باید علاوه بر نسخه چاپی خود، یک نسخه انترنتی یا Online را راه اندازی کنند و بیشتر در نسخه های چاپی خود به تحلیل و ارزیابی رویدادهای روزانه بپردازند. بنابراین در شرایط فعلی رسانه های موفق به فضای سایبر (انترنت) اهمیت بیشتر میدهند.
الیس من یکی از پرودیوسران برنامه بی بی سی ابراز میدارد: آن چه فضای عمومی نشان میدهد، عامه جامعه اعتماد چندانی به رسانه های ما ندارند. البته این امر طبیعی است چرا که زایش مطبوعات در دل حکومت ما بوده است و تنها در چند دوره ایی تاریخی مطبوعات توانستند آزادانه به فعالیت بپردازند. این عالم علم ارتباطات یکی دیگر از زمینه های بی اعتمادی مخاطبان به مطبوعات را در عملکرد ناصحیح آن ها میداند و تصریح میکند: رسانه های ما برخی اوقات به دلیل تعلل در خبر رسانی و خود سانسوری در اخبار سبب شده اند تصورعامه ی جامعه نسبت به آن ها تغیر کند، چرا که اعتماد مخاطب به رسانه مانند ظرفی بلورین میماند که اگر این ظرف شکسته شود دیگر امکان ترمیم آن وجود ندارد. همچنان رسانه ما به دلیل ضعف عملکردی که داشتند به مراتب اعتماد مخاطبان را به خود مخدوش کرده اند، بنابراین بازسازی این اعتماد نیازمند گذشته زمان طولانی است و رسانه ها باید در شرایط حساس و بحرانی در افزایش اعتماد مخاطبان خود گام بردارند.
اما یک عده افکار دیگر به این عقیده اند که: هر رسانه با توجه به قابلیت هایی که دارد میتواند به موفقیت برسد و در حقیقت بهره گیری کامل از قابلیت های هر رسانه سبب برتری آن میشود. هر رسانه با کارکردهای که دارد با رسانه های دیگری متفاوت است. به طور مثال در رسانه های دیداری-شنیداری توجه به مولفه های صدا و تصویر و سعی در جذاب کردن آن ها اهمیت بیشتری دارد چرا که این مولفه ها میتوانند تاثیری بیشتری بر مخاطب بگذارد.
به عقیده ی این مستعدان بخش علوم ارتباطات، دست اندرکاران امور رسانه ایی باید برای موفقیت به این تمایزها و تفاوت توجه کنند، چرا که بی توجهی به این مساله سبب میشود رسانه ای مانند تلویزیون به رادیو تبدیل شود و در نهایت مخاطب دچار خستگی و از دست دادن امید از چنین رسانه یی گردد. همچنان عامه یی جامعه ما با توجه به کمبود ها و خلاء های اطلاع رسانی که همواره از ابتدای راه اندازی رسانه ها در افغانستان وجود داشته است نسبت به این رسانه های داخلی بی اعتماد بوده اند.
بناً یکباردیگر با تاکید براین اصل میتوان خاطر نشان گردید که رسانه ها در انتشار مطالب با در نظر داشت جامعیت، صحت وسرعت متعهد بوده و در قبال آن احساس مسئولیت کنند تا رسالت شهروندی خود را به خوبی ایفا نمایند.
تمیم شمال یک از دانشجویان مستعد سمستر دوم سال اول میباشد. ایشان مشغول وظیفه با یکی از نهاد های بین المللی در راستای تحفظ ارزش های دموکراتیک با شورای عالی نماینده گان افغانستان در مقر شورای یا پارلمان کشور میباشند. تمیم اخیراً دو رساله کوچکی را در مورد ارزش های دموکراتیک در فرهنگ باستانی کشور و دموکراسی و اندیشه های نخبه گان معاصر شرق به نشر رسانیده است.
No comments:
Post a Comment